Operacja cieśni nadgarstka

Głównymi objawami zespołu cieśni nadgarstka jest ból i drętwienie większości palców: kciuka, palca wskazującego oraz środkowego. Ból często wybudza ze snu, a także promieniuje do przedramienia i barku. Ból może także występować w dzień, głównie podczas wysiłku i wykonywaniu monotonnych ruchów czy utrzymaniu dłoni w jednej pozycji. Pogorszeniu ulega sprawność manualna przy czynnościach, które wymagają od nas wysokiego poziomu precyzji. W zaawansowanym stadium choroby może dojść do zaniku mięśni.

W celu zdiagnozowania pacjenta z zespołem cieśni nadgarstka lekarz specjalista przeprowadza z pacjentem wywiad, a także wykonują teksty kliniczne polegające na sprawdzeniu stopnia sprawności ręki i czucia w palcach. Pacjent który nie jest w stanie wykonać pewnych ćwiczeń lub doskwierają jemu przy tym dolegliwości bólowe, może być podejrzewany o zespół cieśni nadgarstka.

Celem postawienia jednoznacznej diagnozy Pacjent kierowany jest na badania dodatkowe: elektromiografia (EMG) lub ultrasonografia (USG), pozwalające na ustalenie szybkości przodownictwa nerwu (elektromiografia), a także na uwidocznienie jego deformacji oraz pogrubień więzadła poprzecznego i ścięgien w okolicy nerwu pośrodkowego (USG).

W leczeniu zachowawczym bardzo często specjaliści polecają zakładanie na noc kortezy stabilizującej nadgarstek. Krótkotrwała stabilizacja ma na celu zmniejszenie obrzęku i zlikwidowanie stanu zapalnego, ponadto zaleca się przyjmowanie leków przeciwzapalnych (niesteroidowych) oraz rehabilitację według planu ułożonego przez lekarza rehabilitacji medycznej.

Leczenie operacyjne przeznaczone jest dla osób, u których nie stwierdza się poprawy po leczeniu zachowawczym lub zgłaszają się w zaawansowanym stadium choroby. Polega ono na przecięciu struktur uciskających nerw pośrodkowy na poziomie nadgarstka. Podczas zabiegu zazwyczaj wystarczające jest znieczulenie miejscowe, przewodowe, aczkolwiek dla większego komfortu Pacjenta można wykonać zabieg w krótkiej sedacji.

Rekonwalescencja wynosi do 4 tygodni dla osób wykonujących pracę biurową, 8 tygodni dla osób pracujących fizycznie. Ponadto rekomendowana jest w trakcie okresu rekonwalescencji, spersonalizowana rehabilitacja pod okiem lekarza rehabilitacji medycznej.